Του Σάββα Παυλίδη
Ως κίνηση πολιτικής ηττοπάθειας εκλαμβάνεται η απόφαση του Νίκου Ανδρουλάκη, να συναντηθεί με τον Κυριάκο Μητσοτάκη σήμερα το μεσημέρι στην Βουλή, εν μέσω μίας ατμόσφαιρας που δεν θύμιζε σε τίποτα το συγκρουσιακό κλίμα που χαρακτήριζε τις σχέσεις των δύο ανδρών στο παρελθόν.
Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο άλλωστε είχε καθυστερήσει τρία ολόκληρα χρόνια η εν λόγω συνάντηση, κυρίως έπειτα από τις αποκαλύψεις του Νίκου Ανδρουλάκη για την παρακολούθηση του, για την οποία ουδέποτε δίστασε να κατηγορήσει ευθέως το Μέγαρο Μαξίμου.
Εύλογα λοιπόν πολλοί σήμερα αναρωτιούνται τι ήταν αυτό που έσπασε τον πάγο ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ώστε να φτάσουμε στο σημείο, όχι απλώς να συναντηθούν, αλλά και να συζητούν σε χαλαρό κλίμα και να συμφωνούν μάλιστα σε ένα πλαίσιο συναίνεσης.
Η σημερινή εικόνα, δυστυχώς για την Χαριλάου Τρικούπη, καταδεικνύει την πολιτική αδυναμία του Νίκου Ανδρουλάκη να έρθει σε σύγκρουση με την κυβέρνηση και προσωπικά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Γκρέμισε ουσιαστικά όλα όσα έχτιζε με αφετηρία το σκάνδαλο των υποκλοπών (όπως ο ίδιος το χαρακτήριζε), και έδειξε πως έλαβε την απόφαση να τραβήξει μία διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν.
Η δικαιολογία του νέου θεσμικού ρόλου που καθιστά αναγκαίο τον διάλογο μεταξύ του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δε μοιάζει ικανή ώστε να ”αθωώσει” τον Νίκο Ανδρουλάκη για το γεγονός πως εγκαταλείπει την μέθοδο του ”σκληρού ροκ” με το πρόσωπο εκείνο στο οποίο – κατά τον ίδιο – οφείλεται το σκάνδαλο με θύμα τον ίδιο.
Άλλωστε η συγκεκριμένη ”σκοτεινή” υπόθεση διέθετε όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν το ΠΑΣΟΚ και τον αρχηγό του ώστε να ”χτυπήσουν” την ΝΔ και να δημιουργήσουν ένα κλίμα ”πόλωσης” ανάμεσα στα δύο κόμματα, με απώτερο σκοπό την διαβόητη ”κυβερνητική φθορά”.
Αντ’ αυτού ο Νίκος Ανδρουλάκης – εν μέσω μίας κρίσιμης περιόδου κατά την οποία το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να ”διψούσε” να έρθει σε ρήξη με την κυβέρνηση – επέλεξε την τακτική της συγκαταβατικότητας, τοποθετώντας εκ νέου στον ρόλο του ισχυρού τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος βλέπει ένα διαβόητο ”κατήγορο” των πολιτικών του να παραχωρεί ένα μεγαλοπρεπές και άκρως γενναιόδωρο ”συγχωροχάρτι”.
