Του Σάββα Παυλίδη
Σε νέα εποχή μπήκε από χθες βράδυ ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον Σωκράτη Φάμελλο να είναι ο μεγάλος νικητής της εσωκομματικής διαδικασίας. Ο πρώην επικεφαλής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, καλείται να φέρει εις πέρας μία εξαιρετικά δύσκολη αποστολή, κρατώντας τα ηνία ενός κόμματος που καλείται να βρει βηματισμό.
Όλα αυτά, όσο γύρω – γύρω από την Κουμουνδούρου αυξάνονται τα κόμματα που αποτελούν αποτέλεσμα της χρόνιας διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν από το 2015 το ΜΕΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, ενώ στην νέα εποχή προστέθηκε η Νέα Αριστερά. Πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να δει τον ανταγωνισμό στην κεντροαριστερά να μεγαλώνει κι άλλο, καθώς θα πρέπει να αντιμετωπίσει και το Κίνημα Δημοκρατίας του ”διωγμένου” Στέφανου Κασσελάκη.
Η αποστολή του Σωκράτη Φάμελλου λοιπόν εκ των πραγμάτων είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς πέραν της μάχης που οφείλει να δώσει με τα υπόλοιπα όμορα κόμματα (συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ), έχει δύο ακόμα μεγάλα στοιχήματα.
Το πρώτο, είναι να κρατήσει την σημερινή σύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ σταθερή και να αποφύγει νέες διασπάσεις. Έπειτα από 1.5 χρόνο που η Κουμουνδούρου θυμίζει σίριαλ, είναι υποχρεωτικό για την επιβίωση του κόμματος, να εγκαινιαστεί μία περίοδος κατά την οποία θα κυριαρχήσει η σταθερότητα και κυρίως η σοβαρότητα. Αποστολή λοιπόν του Σωκράτη Φάμελλου είναι οι παρόντες και οι παρούσες να παρουσιάσουν μία εικόνα συστράτευσης και ομοψυχίας, δίχως νέους κλυδωνισμούς και αντεγκλήσεις.
Το δεύτερο στοίχημα, είναι εμφανώς συνδεδεμένο με το πρώτο, και αφορά τον πήχη του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Τα όσα τραγελαφικά έχουν λάβει χώρα στην Κουμουνδούρου από τον Σεπτέμβριο του 2023 έως και σήμερα, όχι απλώς έχουν κοινοβουλευτικά ”διαλύσει” τον ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να πάψει πλέον να αποτελεί αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά έχουν συρρικνώσει και τις επιδόσεις του στα γκάλοπ. Το ποσοστό του στις περισσότερες μετρήσεις οριακά αγγίζει το 6% ενώ υπήρξε και δημοσκόπηση που άφηνε τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός Βουλής. Εν ολίγοις πλέον ναυαγεί η στρατηγική της ”κυβερνώσας αριστεράς”, και αναζητείται νέος βηματισμός.
Μπορεί ο Σωκράτης Φάμελλος να κρατήσει το τιμόνι ενός κόμματος που θα διεκδικήσει εκ νέου να γίνει κόμμα εξουσίας; Ή ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον επιστρέφει οριστικά σε… εργοστασιακές ρυθμίσεις εποχών πριν από το 2012;
Το αν η σημερινή του εικόνα είναι προσωρινή ή αν όντως πλέον επιστρέφει σε άλλες εποχές, θα αποδειχθεί το επόμενο διάστημα; Το μόνο βέβαιο είναι πως ο Σωκράτης Φάμελλος αναλαμβάνει μία εξαιρετικά δύσκολη αποστολή, έχοντας ωστόσο λόγους να αισιοδοξεί πως θα τα καταφέρει.
Η μετριοπαθής του στάση και ο εξαιρετικά ”μετρημένος” του λόγους, ενδέχεται να τον καταστήσουν μία πολιτική επιλογή εξαιρετικά ”φιλική” προς του κεντρώους ψηφοφόρους. Μία από τις αιτίες που εν τέλει ο Παύλος Πολάκης, αν και έκανε μια πολύ καλή προεκλογική εκστρατεία, δεν κατάφερε εν τέλει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν το γεγονός πως εύλογα άπαντες γνώριζαν πως δεν διέθετε το τρόπο και τα μέσα να διευρύνει την απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ προς άλλες πολιτικές δεξαμενές.
Εκεί ποντάρουν όλοι όσοι στήριξαν τον Σωκράτη Φάμελλο, αισιοδοξώντας πως σε βάθος χρόνου η όποια ”ψαλίδα” χωρίζει σήμερα την Κουμουνδούρου από την Χαριλάου Τρικούπη, θα κλείσει.
