Του Κώστα Παππά
Η προεδρολογία συνεχίζει να είναι αυτό τον καιρό στα φόρτε της με διάφορα ονόματα να ακούγονται για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα. Όσο όμως κι αν προσπαθούν όλοι να κάνουν τη σωστή μαντεψιά κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί τα κριτήρια με τα οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιλέξει το πρόσωπο, που η πλειοψηφία θα προτείνει για τη θέση του νέου ενοίκου του Προεδρικού Μεγάρου.
Τα ονόματα που ακούγονται εδώ και καιρό είναι πάνω κάτω τα ίδια και οι επιλογές του Πρωθυπουργού μετά την δήλωση Καραμανλή οτι δεν τον ενδιαφέρει και δεν τον αφορά το θέμα, περιορίζονται σημαντικά. Κάθε ένα από αυτά τα ονόματα θα μπορούσε να είναι μια επιλογή Μητσοτάκη αν σταθμίσει κάποιος τα κριτήρια και τις πολιτικές ισορροπίες που θέλει να κρατήσει ή όχι ο Πρωθυπουργός και εντός ΚΟ της ΝΔ .
Και εξηγούμαστε. Η επιλογή της κυρίας Σακελαροπούλου που πάντοτε υπάρχει στο τραπέζι είναι μια ριψοκίνδυνη πλέον επιλογή , καθώς οι μουρμούρες και οι γκρίνιες στην ΚΟ της ΝΔ για μια ενδεχόμενη εκ νέου υποψηφιότητά της όχι μόνο δεν λείπουν, αλλά φθάνουν καθαρά στα αυτιά του κ. Μητσοτάκη. Μπορεί η πρόσφατη επίσκεψή τους στα εγκαίνια του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης να έδειξε σε κάποιους την πιθανότητα ο Πρωθυπουργός να την προτείνει εκ νέου για το ύπατο αξίωμα , αυτό όμως δεν σημαίνει οτι ο κ. Μητσοτάκης θα κάνει και πάλι αυτή την επιλογή, τη στιγμή που πιθανότατα να θέλει μέσα από την απόφασή του να συμβολοποιήσει ίσως κάτι καινούργιο για τον θεσμό, όπως όταν πρότεινε την κυρία Σακελαροπούλου. Μπορεί αυτή η επιλογή να μην ήταν και η πλέον επιτυχημένη , αλλά όταν πρότεινε για πρώτη φορά μια γυναίκα για τη θέση της Προέδρου της Δημοκρατίας, ταυτόχρονα επιχειρούσε να περάσει ένα πολιτικό και ένα κοινωνικό μήνυμα.
Η επιλογή του νυν Προέδρου της Βουλής κ. Κώστα Τασούλα μοιάζει να είναι η πιο safe επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο νυν Πρόεδρος σαν μια καθαρά κομματική επιλογή θα μπορούσε να γεφυρώσει τα διεστώτα στην ΚΟ της ΝΔ, ωστόσο η επιλογή αυτή μοιάζει πιο πολύ να επιβάλλεται από τις συνθήκες και να μην έχει τόσο πολύ την προσωπική πινελιά του Πρωθυπουργού, κάτι στο οποίο αρέσκεται ο κ. Μητσοτάκης ειδικά όταν πρόκειται για κορυφαίες επιλογές.
Για τα ονόματα του Ευάγγελου Βενιζέλου ή του Γιάννη Στουρνάρα το μόνο που μπορεί να καταγράψει κάποιος είναι οτι τέθηκαν στη διαδικασία της προεδρολογίας, αλλά τουλάχιστον αυτή τη στιγμή κανένα δεν φαίνεται να συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες για διαφορετικούς λόγους.
Τις τελευταίες ώρες ωστόσο ακούστηκε ως πληροφορία , την οποία μεταφέρουμε με επιφύλαξη , και το όνομα του πρώην Έλληνα Επιτρόπου Μαργαρίτη Σχοινά. Η περίπτωσή του υπό ορισμένες συνθήκες δεν θα ήταν μια ανέφικτη επιλογή , αν αναλογιστεί κάποιος τα τεχνοκρατικά κριτήρια με τα οποία συνηθίζει ο κ. Μητσοτάκης να σκέφτεται. Άλλωστε η αντικατάσταση του έμπειρου περί τα ευρωπαϊκά πράγματα κ. Σχοινά από τον κ. Τζιτζικώστα θα μπορούσε να υποκρύπτει κάποιον άσσο στο μανίκι του κ. Μητσοτάκη για την ώρα της επιλογής του Προέδρου. Στην πολιτική οι εφεδρείες είναι άλλωστε χρήσιμες. Το γεγονός οτι το όνομα αυτό μάλιστα δεν κατατέθηκε μέχρι τώρα στον δημόσιο διάλογο θα μπορούσε να είναι μια κάποια ένδειξη. Αν σε αυτά προσθέσουμε και το γεγονός οτι ο κ. Σχοινάς μπορεί να συμβολοποιήσει ως προσωπικότητα και υποψηφιότητα κάτι σε σχέση με την ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκουμε, τότε θα μπορούσε να είναι μια επιλογή στις σκέψεις του Πρωθυπουργού.
