Του Αντώνη Μακατούνη
Σε μία εποχή που χρειάζονται… επαναστάτες που θα φέρουν την κοινωνική αλλαγή, εκείνος υποδύεται τον ρόλο του αρχηγού των επαναστατών, Ανζολρά στο διαχρονικό έπος της παγκόσμιας Λογοτεχνίας «Οι Άθλιοι».
Κεντρική θέση στο βίο του διαδραματίζει η πίστη του αφού όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «Η πίστη έχεις τις ρίζες της βαθιά στην ψυχή του ανθρώπου και με προσευχή και αγνές σκέψεις, η ψυχή διατηρείται καθαρή».
Ο λόγος για τον πολύ καλό ηθοποιό Ραφαέλ Αριστοτέλους που μίλησε αποκλειστικά στα epikaira.gr για τη συμμετοχή του στην θεατρική υπερπαραγωγή που παρουσιάζεται στο Κέντρο Πολιτισμού “ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ” με ένα θίασο 23 καταξιωμένων και ταλαντούχων ηθοποιών κάθε Σάββατο (14.30) και Κυριακή (11.30).
Για δεύτερη χρονιά συνεχίζεται το διαχρονικό αριστούργημα της παγκόσμιας Λογοτεχνίας «Οι Άθλιοι». Πείτε μας για το ρόλο σας αλλά και τα συναισθήματά σας από τη συμμετοχή σας στην εν λόγω θεατρική υπερπαραγωγή.
Έχω την τιμή και τη χαρά να ενσαρκώνω τον ρόλο του αρχηγού των επαναστατών, Ανζολρά. Ένας άνθρωπος ταγμένος στη Μεγάλη Ιδέα, στις αξίες και τα ιδανικά της ζωής. Ένας ιδεαλιστής και ανθρωπιστής που κινείται με οδηγό την καρδιά. Παρόλο που αγαπάει τη ζωή του, δεν είναι ατρόμητος, φοβάται τον θάνατο. Η Μεγάλη Ιδέα όμως αξίζει χίλιες απ’ τις ζωές του. Ποια είναι η Μεγάλη Ιδέα; Η Ελευθερία, η Ισότητα, η Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία. Αυτοί είναι οι φάροι του Ανζολρά και οι οποίοι τον καθιστούν πηγή έμπνευσης και σημείο αναφοράς. Στη πρώτη ανάγνωση ένιωσα θαυμασμό και δέος προς τον υποκινητή μιας τόσο σημαντικής επανάστασης και όσο ερχόμουν σε τριβή με τον ρόλο ταυτιζόμουνα όλο και περισσότερο. Θάρρος, πυγμή, οργανωτικότητα, πάθος, φιλοσοφία, ρομαντισμός, ευαλωτότητα, ταπεινότητα, ιδεαλισμός, οραματισμός και αυθορμητισμός είναι κάποιες απ´ τις αμέτρητες πτυχές του που με μάγεψαν και με έκαναν να τον αγαπήσω βαθιά. Η αφοσίωση που ένιωσα για τον συγκεκριμένο ρόλο με άφησε να τον εξερευνήσω όλο και πιο ουσιαστικά. Το να συμμετέχω σε αυτήν την υπερπαραγωγή με τη συγκεκριμένη ομάδα είναι μεγάλη ΕΥΛΟΓΙΑ. Νιώθω πολύ τυχερός, περήφανος και συγκινημένος που είμαι μέρος αυτής της δουλειάς. Ξέρετε, είναι πολύ σπάνιο στις μέρες μας και στον χώρο μας να βλέπεις τόσο δεμένο έναν θίασο 23 ηθοποιών. Η αγάπη, η υποστήριξη και η αρμονική σχέση που έχουμε μεταξύ μας, σε συνδυασμό με τους απίστευτα ταλαντούχους και καταξιωμένους συντελεστές, δημιούργησε την τέλεια συνταγή επιτυχίας. Είναι μια ομαδική επιτυχία που θα θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου και θα την χαρακτήριζα σταθμό για την καλλιτεχνική μου πορεία.
Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεσθε με την κα Νικολαΐδη; Αποτελεί «πηγή» έμπνευσης για έναν ηθοποιό, ένας σκηνοθέτης;
Με την Κωνσταντίνα είναι η δεύτερη φορά που συνεργαζόμαστε και εύχομαι σε περισσότερες συνεργασίες στο μέλλον γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι σπάνιοι. Ήμουν ήδη στην παραγωγή του Oliver Twist πριν να ανακοινωθούν οι Άθλιοι και με μεγάλη μου χαρά μετά από ακρόαση, ανανεώσαμε την συνεργασία μας. Τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε μια άψογη συνεργασία με την σκηνοθέτιδα, αλλά και με την παραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Όταν ένας σκηνοθέτης έχει ΟΡΑΜΑ, αγαπάει αυτό που κάνει, το κάνει με ήθος, επιμονή, υπομονή και αφοσίωση σε όλο το ταξίδι των δημιουργημάτων της απ´ την αρχή μέχρι και το τέλος, τότε θα έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε τέτοιες σπάνιες παραστάσεις. Και ναι, όχι μόνο πηγή έμπνευσης είναι για έναν ηθοποιό, αλλά μπορεί να γίνει και μέντορας της καλλιτεχνικής του ζωής.
Πώς αποφασίσατε να γίνετε ηθοποιός; Τί σημαίνει για εσάς η υποκριτική τέχνη;
Από πολύ μικρή ηλικία ήμουν λάτρης του θεάτρου και του κινηματογράφου, αλλά μέχρι και τα 24 μου χρόνια δεν είχα σκεφτεί να ασχοληθώ με το κεφάλαιο υποκριτική. Τελειώνοντας τις σπουδές μου στο Λονδίνο παρακολούθησα αρκετά γνωστά musicals στο West End που με ενθουσίασαν σε βαθμό να αρχίσω να κάνω audition για διάφορες παραστάσεις και ρόλους, παίρνοντας μέρος μάλιστα και σε κάποιες παραγωγές. Εκεί μου γεννήθηκε το μικρόβιο της υποκριτικής. Φτάνοντας στο σήμερα και τους Άθλιους, ο κεντρικός μου ρόλος όπως και όλοι οι υπόλοιποι ρόλοι μου στο έργο, με έκαναν να καταλάβω ότι αυτό το μικρόβιο εξελίχθηκε σε τρόπο ζωής, και κάτι που θέλω να υπηρετώ για πολλά χρόνια ακόμη. Είναι τρόπος έκφρασης, τρόπος να εξερευνήσω καλύτερα τον εαυτό μου, να κάνω την αυτοκριτική μου. Σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα έγινε η πρώτη και η τελευταία μου σκέψη και η ανησυχία μου πως μπορώ να εξελιχθώ σαν ηθοποιός αλλά και σαν άνθρωπος μέσα από αυτήν την τέχνη.
Επανέρχομαι στους «Αθλίους». Με θεατρικές παραστάσεις όπως η εν λόγω που αναδεικνύει υψηλά ιδεώδη όπως π.χ. η δικαιοσύνη και η ελευθερία, μπορούν να ξυπνήσουν συνειδήσεις;
Ναι φυσικά και μπορούν. Αυτό μου δείχνει ξεκάθαρα η επαφή μου με τους θεατές στο τέλος κάθε παράστασης. Τα συγκινημένα πρόσωπα τους, τα μάτια τους, τα λόγια τους. Αν παραστάσεις σαν τους Άθλιους δεν ήταν ικανές να αφυπνίσουν συνειδήσεις και να συγκινήσουν ανθρώπινες ψυχές, αυτό θα σήμαινε ότι θα είχαμε περάσει σε εποχές όπου η ηθική αλλοτρίωση θα είχε φτάσει σε επικίνδυνο σημείο.
Έναν ρόλο που ξεχωρίζετε από τη μέχρι τώρα πορεία σας και γιατί;
Χωρίς δεύτερη σκέψη, τον ρόλο του Ανζολρά από την παράσταση των «Αθλίων». Θα τον χαρακτήριζα ρόλο-σταθμό για την πορεία μου στο θέατρο. Η σχέση μου με τον ρόλο είναι μια σχέση δυνατής αγάπης, αλήθειας και σεβασμού. Ο αυθορμητισμός μου και το πόσο έντονα ζω το παρόν σε συνδυασμό με το πάθος και την επαναστατικότητα του Ανζολρά, κρατάνε αυτή την σύνδεση ζωντανή και αληθινή και κατα την διάρκεια της παράστασης.
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι ζούμε σε μία «επιδερμική» εποχή, ακόμα και ο σπουδαίος Άντονι Χόπκινς έχει πει χαρακτηριστικά ότι «Ζούμε σε μια κουλτούρα συσκευασίας που περιφρονεί το περιεχόμενο». Θα ήθελα ένα σχόλιό σας.
Σαν εποχή νοιώθω ότι κάνουμε πολλά βήματα προς τα μπροστά και όχι προς τα πίσω, αλλά το αν θα σταθούμε στη επιφάνεια ή στην ουσία του κάθε πράγματος και της κάθε σχέσης, είναι προσωπική απόφαση, θέση και εν τέλη στάση ζωής. Σαν κοινωνία από την άλλη χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση.
«’’Καταλύτης’’ στη ζωή μου η πίστη- μου δίνει νόημα ύπαρξης»
Η πίστη τι ρόλο παίζει στη ζωή σας; Είναι ένα σημείο αναφοράς για εσάς;
Η πίστη παίζει καταλυτικό ρόλο στην ζωή μου. Νιώθω ότι μου δίνει ελπίδα και νόημα ύπαρξης. Με την πίστη, έχω την βεβαιότητα για πράγματα τα οποία δεν βλέπω με τα μάτια μου, γι ´αυτό και η μεγάλη πίστη μου στο Θεό. Η πίστη έχεις τις ρίζες της βαθιά στην ψυχή του ανθρώπου και με προσευχή και αγνές σκέψεις, η ψυχή διατηρείται καθαρή. Αυτή τη ψυχή καλούμαστε να καταθέσουμε σε κάθε έκφανση της ζωής μας. Στις προσωπικές μας σχέσεις, στην κοινωνία, στο θέατρο σαν καλλιτέχνες.
Πείτε μου κάποια από τα άμεσα σχέδιά σας.
Έχω την χαρά να είμαι και στον χώρο των μεταγλωττίσεων και της μουσικής επιμέλειας. Τραγουδάω κάθε Πέμπτη στο Gatsby-Geco και βρίσκομαι σε συζητήσεις για μια νέα θεατρική παράσταση.
