Του Κώστα Παππά
Το τρένο της αποσταθεροποίησης στη Μέση Ανατολή συνεχίζει την επικίνδυνη πορεία του και μετά τις καταστροφικές του στάσεις στην Γάζα και το Λίβανο φαίνεται οτι σειρά έχει η καθημαγμένη Συρία, η οποία γίνεται ο επόμενος στόχος όσων εξυφαίνουν σενάρια μιας ολοκληρωτικής ανάφλεξης στην περιοχή, με άμεσες και έμμεσες συνέπειες και για την Ευρώπη.
Οι τελευταίες ανησυχητικές εξελίξεις στη Συρία δεν μπορούν να αφήσουν ανεπηρέαστο κανένα. Ειδικά στην περίπτωση που οι τζιχαντιστές καταφέρνουν να επικρατήσουν μέχρι τη Δαμασκό. Η εξέλιξη αυτή θα είναι πραγματικά καίριας σημασίας όχι μόνο για την ευρύτερη ισορροπία στην περιοχή και την ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας, αλλά και για την άμεση απειλή ενός νέου κύματος μετανάστευσης , που θα φέρει πάλι στην πόρτα της Ελλάδας κατατρεγμένους ,αλλά και εντεταλμένους ξένων δυνάμεων εχθρικά διακείμενων προς τη χώρα μας.
Οι μάχες
Πως καταγράφονται όμως τα γεγονότα στο πεδίο των μαχών; Μέσα σε δέκα ημέρες, η συριακή κυβέρνηση έχασε τις πόλεις Χαλέπι και Χάμα, τη δεύτερη και την τέταρτη μεγαλύτερη της χώρας. Αποσύρεται από τη Χομς, φαινομενικά προς την ακτή. Οι κυβερνητικές δυνάμεις αποσύρονται επίσης από την Dar’a στα νότια και το Deir Ezzor στα ανατολικά. Η τελευταία απόσυρση είναι κρίσιμη, καθώς κόβει τη γραμμή ανεφοδιασμού προς το Ιράκ και το Ιράν.
Η κυβέρνηση δεν μάχεται σε καμία από αυτές τις περιοχές. Μάλλον οι δυνάμεις της αποσύρονται, άλλες προς την ακτή, άλλες προς την πρωτεύουσα.
Ο καίριος ρόλος της Τουρκίας
Το εφιαλτικό αυτό σενάριο θα έχει απρόβλεπτες γεωπολιτικές συνέπειες, οι οποίες δεν θα αφήσουν κανέναν ανεπηρέαστο. Ούτε και την Ελλάδα, η οποία δυστυχώς μένει θεατής των δραματικών εξελίξεων, στις οποίες καίριο ρόλο παίζει η Τουρκία.
Μια Τουρκία καθοδηγούμενη από την ονείρωξη του νέο-οθωμανισμού, η οποία αν «κερδίσει» τη Δαμασκό δεν θα διστάσει να «απλώσει» χέρι σε Λίβανο και Ιορδανία, παίζοντας ταυτόχρονα και το ρόλο της ηγέτιδας του μουσουλμανικού κόσμου.
Εάν η Δαμασκός περιέλθει σε Τούρκους «πληρεξούσιους», αυτό θα σήμαινε το τέλος του σύγχρονου εθνικού κράτους της Τουρκίας και την αναγέννηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το σύντομο κοσμικό πείραμα του Ισλάμ θα είναι νεκρό. Καθοριστικά, η κατάληψη της Δαμασκού θα έδινε όχι μόνο τη Συρία, αλλά και τον Λίβανο και πιθανώς την Ιορδανία, στη νεο-οθωμανική αυτοκρατορία.
Η απειλή του νέου κύματος μεταναστών
Μέσα σε όλες αυτές τις απειλές προφανώς και κανείς δεν μπορεί να μην υπολογίσει το νέο μεταναστευτικό κύμα ππου θα εκραγεί τις επόμενες εβδομάδες από τη Συρία προς την Ευρώπη , με την Ελλάδα μάλιστα να γίνεται , όπως πάντα, η πρώτη χώρα της Ευρώπης που θα κληθεί να το αντιμετωπίσει.
Οι Τούρκοι λοιπόν που φαίνεται να κρατάνε πρωταγωνιστικό ρόλο για τον εαυτό τους στην περιοχή δεν θα διστάσουν , όπως δεν δίστασαν και στο παρελθόν, να λειτουργήσουν ως γέφυρα πάνω στην οποία θα μεταφερθούν δεκάδες χιλιάδες μετανάστες προς την Ευρώπη. Η θέση της Ελλάδας θα είναι και πάλι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι με την αναθεώρηση της μεταναστευτικής τους πολιτικής, δεν θα ενθαρρύνουν την προώθηση μεταναστών προς τα ενδότερα της Ευρώπης με οτι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την Ελλάδα. Το να παρακολουθεί η ελληνική εξωτερική πολιτική ως απλός θεατής τα γεγονότα που είναι πιθανό να απασχολήσουν άμεσα τη χώρα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα είναι μια κατάσταση που γεμίζει με θλίψη για τα αντανακλαστικά μας σε περιφερειακό επίπεδο , στο οποίο θα έπρεπε να διεκδικήσουμε ρόλο πριν αποδεχτούμε και πάλι τον ρόλο της χώρας υποδοχής.
