Πρόκειται για έναν πολιτικό σεισμό που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα τερματίσει τις φιλοδοξίες της Μαρίν Λεπέν για τις προεδρικές εκλογές του 2027 στην Γαλλία, και θα βυθίσει το ακροδεξιό κόμμα της στο χάος, την ώρα που αυτό έβαζε στόχο την κατάληψη της εξουσίας στη Γαλλία, σχολιάζει ο Guardian, μετά την καταδίκη της ακροδεξιάς πολιτικού.
Αφού της απαγορεύτηκε να διεκδικήσει πολιτικά αξιώματα για πέντε χρόνια με άμεση ισχύ μετά την καταδίκη της για υπεξαίρεση ευρωπαϊκών κονδυλίων για το κόμμα της, το πολιτικό μέλλον της Λεπέν τίθεται πλέον εν αμφιβόλω. Πιθανότατα δεν θα είναι σε θέση να οργανώσει μια τέταρτη εκστρατεία για την προεδρία σε δύο χρόνια.
Η καταδίκη της Λεπέν και ακόμα 24 μελών του κόμματος για υπεξαίρεση κονδυλίων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ένα τεράστιο πλήγμα για τον Εθνικό Συναγερμό (το κόμμα της), το οποίο προσπαθούσε επί μακρόν να παρουσιαστεί ως η έντιμη, πεντακάθαρη εναλλακτική λύση στους πολιτικούς της παλιάς σχολής με τα χέρια βουτηγμένα στο ταμείο
“Ψηλά το κεφάλι, καθαρά χέρια” ήταν κάποτε ένα σύνθημα του ακροδεξιού, αντιμεταναστευτικού Εθνικού Μετώπου – που τώρα μετονομάστηκε σε Εθνικό Συναγερμό – για να πάρει αποστάσεις από αυτό που αποκαλούσε άπληστους παραδοσιακούς πολιτικούς με διεφθαρμένες μεθόδους.
Η τιμωρία της Λεπέν –την οποία η ίδια παρομοίασε με “πολιτική θανατική ποινή” – είναι ακόμη πιο επιζήμια για την ίδια προσωπικά, επειδή ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα ως σταυροφόρος κατά της διαφθοράς, λέγοντας σε τηλεοπτική συζήτηση το 2004: “Όλοι έχουν πάρει χρήματα από το ταμείο εκτός από το Εθνικό Μέτωπο … Οι Γάλλοι έχουν βαρεθεί να βλέπουν πολιτικούς να καταχράζονται χρήματα. Είναι σκανδαλώδες”.
Ο πρόεδρος του κόμματος, Τζόρνταν Μπαρντέλα, ο οποίος είναι δημοφιλής αλλά άπειρος, θα μπορούσε τώρα να γίνει αντικαταστάτης της στην προεδρική κούρσα, αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο. Καθώς το κόμμα συνεδρίασε εκτάκτως για να εκτιμήσει την κατάσταση ο Μπαρντελά, δήλωσε ότι η γαλλική δημοκρατία “εκτελέστηκε” από την “άδικη” ετυμηγορία.
Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι μεταξύ του 2004 και του 2016, το κόμμα δημιούργησε ένα εκτεταμένο σύστημα απάτης στο οποίο έπαιρναν χρήματα που προορίζονταν αποκλειστικά για τους βοηθούς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά αντί να πληρώσουν αυτούς, πλήρωναν το προσωπικό που εργαζόταν για το κόμμα στα κεντρικά γραφεία του στη Γαλλία. Μεταξύ αυτών ήταν ένας σωματοφύλακας και μια προσωπική γραμματέας. Η απάτη κόστισε στους Ευρωπαίους φορολογούμενους – συμπεριλαμβανομένων των Γάλλων φορολογουμένων – τουλάχιστον 4 εκατ. ευρώ.
Ο Γάλλος εισαγγελέας είχε δηλώσει στο δικαστήριο ότι το κόμμα της Λεπέν αντιμετώπιζε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως “αγελάδα μετρητών” και έστησε μια συγκεντρωτική, εξαιρετικά οργανωμένη “πολεμική μηχανή” για την υπεξαίρεση ευρωπαϊκών κονδυλίων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την παράνομη χρηματοδότηση του ταμειακά ταλαιπωρημένου κόμματος “κατά παράβαση όλων των βασικών κανόνων”.
Κατά τη διάρκεια της δίμηνης δίκης, το δικαστήριο άκουσε πώς το σύστημα υπεξαίρεσης ήταν θρασύτατο. Σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προς τη Λεπέν, ένας εργαζόμενος του κόμματος, ο οποίος υποτίθεται ότι είχε προσληφθεί ως κοινοβουλευτικός βοηθός για τέσσερις μήνες, έγραψε: “Θα ήθελα να δω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αυτό θα μου επέτρεπε επίσης να γνωρίσω το μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο οποίο υπάγομαι”.
Προφανώς δεν είχε πάει ποτέ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου υποτίθεται ότι εργαζόταν. Ένας άλλος υποτιθέμενος κοινοβουλευτικός βοηθός έκανε μόνο ένα τηλεφώνημα σε 11 μήνες, προς το μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το οποίο θεωρητικά εργαζόταν, ενώ δεν υπήρχαν έγγραφα που να δείχνουν ότι έκανε κάποια εργασία.
Το κόμμα έδειξε “περιφρόνηση για τα δημόσια κονδύλια που προέρχονταν από τις τσέπες των ίδιων των ψηφοφόρων του”, δήλωσε ο εισαγγελέας στο δικαστήριο κατά τη διάρκεια της δίκης.
Το μπούμερανγκ
Ωστόσο είναι πιθανό ότι ο πυρήνας των ψηφοφόρων της Λεπέν θα συσπειρωθεί πίσω της. Η ετυμηγορία και η ποινή θα μπορούσαν ακόμη και να ενισχύσουν την πολιτική υποστήριξη προς την ακροδεξιά. Η Λεπέν δεν κατηγορήθηκε ότι γέμισε προσωπικά τις τσέπες της, αλλά ότι διοχέτευσε τα χρήματα στο κόμμα. Η ίδια αποκάλεσε συστηματικά την υπόθεση πολιτική επίθεση εναντίον της, λέγοντας ότι οι δικαστές ήθελαν τον “πολιτικό της θάνατο”.
Η ετυμηγορία ενοχής και η αυστηρή ποινή, που της απαγορεύει να θέσει υποψηφιότητα για αξίωμα με άμεση ισχύ, εξυπηρετεί το αφήγημα της θυματοποίησής της: ότι υπάρχει μια ελίτ που θέλει να συλλάβει την ίδια και το κόμμα της και να σταματήσει την πολιτική της καριέρα.
Υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος δήλωσαν, πριν από τις ετυμηγορίες, ότι οι καταδίκες θα μπορούσαν στην πραγματικότητα να αυξήσουν την υποστήριξη για τον Εθνικό Συναγερμό στη Γαλλία. Βέβαια, ο Ντόναλντ Τραμπ έδειξε στις ΗΠΑ ότι μπορείς να διατηρήσεις την πολιτική υποστήριξη ακόμη και με μια ποινική καταδίκη.
Για περισσότερο από μια δεκαετία, η Λεπέν προσπαθεί να κάνει το ακροδεξιό, αντιμεταναστευτικό κόμμα της να φανεί mainstream και σεβαστό στο ευρύτερο εκλογικό σώμα. Αυτή η προσπάθεια έχει πλέον πληγεί, ακόμη και αν η ίδια τοποθετεί τον εαυτό της ως θύμα.
Οι ιδέες της Λεπέν -συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του αριθμού των αστυνομικών δυνάμεων και της απαγόρευσης της μουσουλμανικής μαντίλας σε όλους τους δημόσιους χώρους- έχουν κερδίσει σταθερά την υποστήριξη του γαλλικού κοινού και το κόμμα του Εθνικού Συναγερμού αναδείχθηκε ως το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του 2024, έστω και αν μια αριστερή συμμαχία και η τακτική ψηφοφορία το συγκράτησαν.
Το ερώτημα τώρα είναι πώς το 50χρονο κόμμα θα προετοιμαστεί για την προεδρική κούρσα του 2027, αν πρέπει να κατέβει για πρώτη φορά χωρίς υποψήφιο με το επίθετο Λε Πεν δηλαδή χωρίς τη Μαρίν, ή τον εκλιπόντα πατέρα της, Ζαν-Μαρί Λε Πεν.
Το αν ο “πολιτικός θάνατος” της Λεπέν σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής ή απλώς ένα νέο κεφάλαιο για την ακροδεξιά της Γαλλίας μένει να φανεί.
