Tου Γιάννη Βασιλακόπουλου
Τώρα που αποκτήσαμε υποψήφιο Πρόεδρο της δημοκρατίας, με τον τίτλο του απόλυτου φαβορί, τον κ. Κώστα Τασούλα ,είναι θαρρώ χρήσιμο να ξεκαθαρίσουμε πέντε πράγματα. Οι εξηγήσεις μπορεί εκ πρώτης όψεως να αρμόζουν σε μαθητή της πρώτης … μικρής (που λέγαμε παλιότερα) αλλά την σημερινή αντιπολίτευση δεν την πέρναγε εύκολα σε άλλη τάξη, ούτε πρωτοδιορισμένος δάσκαλος.
Πρώτον, κύριοι του ΠΑΣΟΚ. Όταν ζητάτε συναίνεση, πρέπει να σταθμίζετε πρώτα από όλα τις συνθήκες. Τη στιγμή δηλαδή που απέχετε έτη φωτός από το να κριθείτε ανταγωνιστικό μέγεθος απέναντι στο κυβερνόν κόμμα, είναι αδιανόητο να συμπεριφέρεστε σαν να πιέζετε φορτικά τον Μητσοτάκη… Ε, ελάτε στα συγκαλά σας ,σύντροφοι. Δεν είστε καν αξιωματική αντιπολίτευση με λαϊκή ψήφο. Με μετεκλογικά μαγειρέματα γίνατε.
Δεύτερον κύριοι του ΠΑΣΟΚ συναίνεση και συμβολισμούς δεν μπορείτε επικαλείστε όταν προτείνατε για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ούτε αντιπροτείνοντας τον Τάσο Γιαννίτση. Αξιόλογοι και οι δυο, αλλά να ρωτήσω, τι νομίζετε ότι συμβολίζουν για την Ελληνική κοινωνία; Την πιο σκοτεινή εποχή του μνημονίου και την προετοιμασία της.
Τρίτον ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον κολοφώνα της δεδομένης ισχύος του θα το πιστοποιούσε σε οποιαδήποτε ευκαιρία. Τώρα λοιπόν ήταν μια τέτοια ευκαιρία. Και ο πρωθυπουργός δεν την έχασε. Και φυσικά δεν οφείλει να λογοδοτήσει για αυτό.
Εξάλλου για να μην είμαστε μονολιθικοί και άδικοι οφείλουμε να θυμίσουμε πως η υπουργική θητεία του κ. Τασούλα στο υπουργείο πολιτισμού, επανέφερε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τον αρχαιολογικό θησαυρό της Αμφίπολης βάζοντας τη χώρα μας ξανά σε ένα προνομιακό διπλωματικό momentum – έστω και πρόσκαιρα.
Αν δείτε δε εσείς της … λαχανί συναίνεσης τα πράγματα λίγο πιο προσεκτικά θα παραδεχτείτε μάλλον εύκολα, πως ‘’τα κουκιά’’ δίνουν κάθε φορά τον τόνο. Που σημαίνει πως κανένας πολιτικός ηγέτης στο ζενίθ της ισχύος του δεν κάνει χατήρια σε μια γενικώς αποδυναμωμένη αντιπολίτευση…
