Των Σπύρου Τρίψα- Κώστα Παππά
Όλος ο πλανήτης χορεύει εδώ και μέρες στους ρυθμούς που επιβάλλει με τους δασμούς του ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Τα σενάρια για την έκβαση αυτής της καινούργιας για τα οικονομικά δεδομένα κατάστασης πολλά. Το σίγουρο είναι ότι συνήθως στις μονομαχίες αυτός που τραβάει πρώτος το όπλο, για να μιλήσουμε και λίγο με ωρολόγια μονομαχίας από την αμερικανική άγρια Δύση, συνήθως κερδίζει.
Μόνο που εδώ τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά για κανέναν. Ούτε για τον Τραμπ, που αποφάσισε να τραβήξει αυτό τον δρόμο των δασμών , αν και φαίνεται ότι τον έχει μελετήσει πολύ , ούτε βέβαια για τους Ευρωπαίους που προχώρησαν στην δασμολογική ανταπάντηση , ούτε για τους Κινέζους που βλέπουν πλέον και αυτοί την απειλή της ύφεσης να τους χτυπάει την πόρτα.
Η υποτίμηση ή το φθηνό δολάριο
Μια δεύτερη επιλογή μετά τους δασμούς για τον πρόεδρο Τραμπ , ώστε να μειώσει το έλλειμμα είναι ένα αδύναμο δολάριο, προκειμένου να αυξηθούν οι αμερικανικές εξαγωγές. Το δολάριο είναι το πιο σημαντικό αποθεματικό νόμισμα στον κόσμο και κατά την άποψη του Ντόναλντ Τραμπ, η τρέχουσα ισχύς του ευθύνεται εν μέρει για το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ. Μπορεί όμως όντως ακόμη και αν «υποτιμηθεί» το δολάριο, να μειωθεί το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ;
Ο Ντέιβιντ Λιούμπιν, ανώτερος ερευνητής στο λονδρέζικο think tank Chatham House, λέει πώς «ένα ισχυρό δολάριο καθιστά αρκετά πιο φθηνή την αγορά άλλων νομισμάτων, ενώ ένα ασθενέστερο δολάριο κάνει την απόκτηση ξένων νομισμάτων πιο ακριβή. Όλα περιστρέφονται γύρω από τις συναλλαγματικές ισοτιμίες».
Από τη συμφωνία «Plaza», στη «Μαρ-α-Λάγκο»
Μια τέτοια υποτίμηση φαίνεται αδύνατη, αλλά υπάρχει ένα προηγούμενο: η λεγόμενη συμφωνία Plaza, που πήρε το όνομά της από το ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης όπου υπογράφηκε το 1985, ανάμεσα στις πέντε μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου εκείνη την εποχή- Ηνωμένες Πολιτείες, Βρετανία, Ιαπωνία, Γερμανία και Γαλλία.
Με βάση αυτή τη συμφωνία, μετά από παρότρυνση των Ηνωμένων Πολιτειών, οι άλλες χώρες συμφώνησαν να αγοράσουν δολάρια μέσω εσκεμμένων και συντονισμένων παρεμβάσεων, αποδυναμώνοντας έτσι το δολάριο σε σχέση με άλλα μεγάλα νομίσματα.
Ένα παρόμοιο σχέδιο αποδυνάμωσης του δολαρίου συζητείται τώρα με το όνομα «Μαρ-α-Λάγκο».
Η ιδέα προέκυψε τον περασμένο Νοέμβριο και προωθείται από τον Στίβεν Μίραν, πρόεδρο του οικονομικού συμβουλίου του Τραμπ. Ο τόνος αυτής της νέας έκδοσης της συμφωνίας Plaza ,είναι επιθετικός. Όποιος δεν συνεργαστεί θα απειληθεί με δασμούς ή με απόσυρση των αμυντικών εγγυήσεων των ΗΠΑ.
Όπως και να έχει οι καθηγητές οικονομικών σε όλο τον πλανήτης σήμερα «σπάνε το κεφάλι τους» για το που θα οδηγήσει αυτή η κατάσταση και ο Τραμπ φαίνεται να είναι έτοιμος να δημιουργήσει ένα νέο κεφάλαιο στην παγκόσμια οικονομική ιστορία, με την επιστροφή στις ρίζες του εθνικού καπιταλισμού να γίνεται για τον ιστορικό του μέλλοντος μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση, σε ένα ήδη διαμορφωμένο παγκοσμιοποιημένο οικονομικό περιβάλλον, τις μεταβλητές του οποίου θέλει τώρα να αλλάξει ο Τραμπ.
