Του Κώστα Παππα
Τις τελευταίες ώρες ισχυροποιείται όλο και πιο πολύ το σενάριο που θέλει τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να προτείνει εκ νέου την νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.
Το σενάριο αυτό που φάνηκε τις προηγούμενες μέρες οτι δεν μπορεί να “περπατήσει” για πολλούς λόγους εμφανίστηκε και πάλι με πολλές πιθανότητες επιβεβαίωσης, καθώς η κυρία Σακελαροπούλου θα μπορούσε να συγκεντρώσει 220 έως 230 ψήφους για την επανεκλογή της. Αν όμως τα κριτήρια για την επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι και πάλι ψηφοθηρικά και όχι ουσιαστικά τότε κάτι λάθος συμβαίνει.
Τα Επίκαιρα παρουσιάζουν σήμερα 5 λόγους για τους οποίους ο Πρωθυπουργός θα ήταν χρήσιμο να σκεφτεί και πάλι την διαφαινόμενη προτίμησή του στην κυρία Σακελλαροπούλου.
1) Στα πέντε χρόνια της θητείας της η κυρία Σακελλαροπούλου ήταν η Πρόεδρος με τις λιγότερες ουσιαστικές παρεμβάσεις σε καυτά θέματα της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής σκηνής που προβλημάτισαν τους Έλληνες πολίτες. Έμοιαζε πολύ περισσότερο απούσα αντί για παρούσα στα γεγονότα. Μπορεί θεσμικά η θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας να μην είναι μια θέση που προσφέρεται για απ΄ ευθείας έκφραση πολιτικής παρέμβασης , ωστόσο ικανοί Πρόεδροι κατά το παρελθόν όπως ο Προκόπης Παυλόπουλος, ο Κάρολος Παπούλιας, ο Κωστής Στεφανόπουλος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έβρισκαν τρόπο να εκφράζουν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού . Κάτι που μάλλον δεν κατάφερε ποτέ η νυν Πρόεδρος.
2) Στα 5 χρόνια της παρουσίας της στον κομβικό ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας η κυρία Πρόεδρος επέλεξε μια στιγμή για να εκφράσει την χαρά της για την ψήφιση ενός νομοσχεδίου , αυτού του γάμου των ομοφυλοφίλων, με την περίφημη παρουσία της στο πάρτι για την υπερψήφισή του, την στιγμή που η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού σε όλες τις μετρήσεις στεκόταν απέναντι σε αυτό το νομοσχέδιο. Η κατά γενική ομολογία απουσία της από τα σημαντικά θέματα της εγχώριας και διεθνούς πολιτικής σκηνής απέκτησε με την παρουσία της στο περίφημο πάρτι άλλη υπόσταση. Θα μπορούσε ακόμα κι αν ήταν υπερ του νομοσχεδίου ως πολίτης να μην προκαλέσει με την παρουσία της την πλειοψηφία του λαού, γιατί οι εμφανίσεις της Προέδρου δεν είναι ιδιωτικές, αλλά έχουν ειδικό πολιτικό βάρος, συμβολίζουν πάντα κάτι. Επέλεξε όμως διαφορετικά.
3) Ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι διακοσμητικός όπως πολλοί θέλουν να πιστεύουν, ακόμα κι αν τα συνταγματικά όρια είναι στενά για την έκφραση πολιτικών θέσεων στην ενεργό πολιτική ζωή , είναι όμως θεσμικός, ενοποιητικός, πρωταγωνιστικός και σταθεροποιητικός για την πολιτική ζωή του τόπου. Κάθε φορά που ένας ξένος ηγέτης επισκέπτεται την Ελλάδα , συναντά πάντα πρώτα τον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα της χώρας. Οι συναντήσεις αυτές δεν είναι εθιμοτυπικές μόνο , αλλά και ουσιαστικές αν ο Πρόεδρος είναι ένας έμπειρος πολιτικός που μπορεί να προλειάνει το έδαφος για τις διπλωματικές επαφές που θα ακολουθήσουν με τον Πρωθυπουργό , τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και άλλους θεσμικούς πολιτικούς παράγοντες. Η κυρία Σακελλαροπούλου δεν δήλωσε ποτέ πολιτικός και αυτό προφανώς και δεν μπορεί να της το καταλογίσει κάποιος ως μειονέκτημα , ωστόσο εκ των πραγμάτων μια έστω και ανώτατη δικαστικός η αλήθεια είναι οτι δεν γνωρίζει ούτε την πολιτική , ούτε την διπλωματική γλώσσα σε συναντήσεις υψηλού συμβολισμού και αυτό ακυρώνει τις πολιτικές ευκαιρίες που διαμορφώνει μια σημαντική επίσκεψη ενός κορυφαίου ηγέτη στην Ελλάδα για την ίδια τη χώρα.
4)Η αδυναμία της επίσης να αρθρώσει κάποιο ικανό πολιτικό λόγο για τα διεθνή θέματα όλα αυτά τα χρόνια καθιστά χαμηλότονη την διεθνή παρουσία της Ελλάδας, καθώς οι παρεμβάσεις της σε θέματα που έχουν έντονες γεωπολιτικές προεκτάσεις που επηρεάζουν και τη χώρα μας ήταν λιγοστές και χωρίς τον ισχυρό πολιτικό λόγο που προϋποθέτουν οι τοποθετήσεις ενός Προέδρου της Δημοκρατίας για διεθνή ζητήματα. Επίσης οι παρουσίες της σε διεθνή φόρα ήταν επίσης υποτονικές. Την ώρα που οι Τούρκοι επαναφέρουν με κάθε τρόπο τα σενάρια περι “γαλάζιας πατρίδας” και “Δυτικής Θράκης”, την ώρα που στην ευρύτερη περιοχή διεξάγονται δύο μεγάλοι πόλεμοι , την ώρα που ο κόσμος αλλάζει δραματικά τους τελευταίους μήνες μετά την εκλογή Τραμπ και οι νέες ισορροπίες που θα διαμορφωθούν χρειάζονται μια ισχυρή πολιτική ανάγνωση και έκφραση η κυρία Πρόεδρος επαναλάμβανε μονότονα την κυβερνητική θέση για όλα αυτά τα ζητήματα, σε σημείο που κάποιοι αντιπολιτευόμενοι που σήμερα όμως θα στηρίξουν την υποψηφιότητα της κυρίας Σακελλαροπούλου αν τελικά επανέλθει, την κατηγορούσαν για προπαγανδισμό των κυβερνητικών θέσεων. Αντίβαρο σε αυτή την αλαλία και αφωνία αποτέλεσαν μόνο οι στοχευμένες και μεστές πολιτικού λόγου παρεμβάσεις του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων.
5) Η κυρία Σακελλαροπούλου σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης δεν φαίνεται να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού που μάλλον στέκονται απέναντι στην υποψηφιότητά της με σκεπτικισμό και προβληματισμό. Δεν μπορούμε να θυμηθούμε στο παρελθόν Πρόεδρο της Δημοκρατίας , άρα και τον ίδιο το θεσμό να έχουν υποστεί τέτοια καθίζηση στην κοινή γνώμη της Ελλάδας.
Άραγε ο Πρωθυπουργός έχει λάβει γνώση των παραπάνω λόγων που δεν καθιστούν την υποψηφιότητα της κυρίας Σακελλαροπούλου τόσο ελκυστική όχι μόνο στους Βουλευτές της πλειοψηφίας, αλλά και πιθανότατα στο πλειοψηφικό τμήμα του ελληνικού λαού; Το αν τελικά αυτοί οι Βουλευτές την στηρίξουν με την ψήφο τους για να μην χάσουν τα κοινοβουλευτικά τους προνόμια , αλλά και την πιθανότητα υπουργοποίησής τους στον ανασχηματισμό που θα ακολουθήσει δεν είναι κριτήρια που περιποιούν τιμή ούτε για τους ίδιους, ούτε για το πολιτικό μας σύστημα στο σύνολό τους.
