Του Κώστα Παππά
Η τρομακτική ιστορία που είδε το φως της δημοσιότητας και αναφέρεται στις άρρωστες ορέξεις του αστυνομικού που υπηρετούσε στη βουλή των Ελλήνων απέναντι στα ίδια του τα παιδιά προκαλεί ανατριχίλα σε οποιονδήποτε θέλει ακόμα να λέγεται άνθρωπος.
Αναρωτιέται κανείς ποια θα μπορούσε να είναι η ποινή που μπορεί να επιβληθεί στον φυσικό αυτουργό ενός τέτοιου επαναλαμβανόμενου εγκλήματος; Προφανώς και σε αυτό το ερώτημα η μόνη που μπορεί να απαντήσει είναι η ελληνική δικαιοσύνη και είμαστε σίγουροι ότι οι δικαστές θα πράξουν τα δέοντα
Στην απίστευτη αυτή υπόθεση ωστόσο θα πρέπει κανείς να δει και τις ευθύνες της συζύγου του αστυνομικού, επίσης αστυνομικός και η ίδια. Ας μείνουμε λίγο στην ιδιότητά της ως αστυνομικού. Η γυναίκα αυτή κατήγγειλε τις βίαιες και αρρωστημένες πράξεις του συζύγου της τον Φεβρουάριο του 2024. Αποσύρει στην συνέχεια την καταγγελία και περίπου 9 μήνες μετά έρχεται και καταγγέλλει αυτά που δύσκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος πως μπορεί να συμβαίνουν σε μια οικογένεια, τα όσα η ίδια γνώριζε και έβλεπε να συμβαίνουν μέσα στο ίδιο της το σπίτι, στα ίδια της τα παιδιά . Μπορεί λοιπόν κάθε άνθρωπος να δείχνει τη συμπάθειά του στο πρόσωπο οποιασδήποτε γυναίκας που μπορεί να υποστεί κάτι ανάλογο, δυσκολεύεται όμως τρομερά να αντιληφθεί το λόγο για τον οποίο μια Ελληνίδα αστυνομικός δεν έπραξε τα δέοντα ακαριαία σε πράξεις πρωτοφανούς βιαιότητας που συνέβαιναν μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Δεν κρίνουμε προφανώς τη σύζυγο και μητέρα αυτής της ιστορίας, αλλά την αστυνομικό που έβλεπε μπροστά στα μάτια της την κόλαση την οποία ζούσαν τα παιδιά της . Αν λοιπόν ενεργεί μια αστυνομικός με τέτοια κωλυσιεργία τί περιμένουμε να δούμε αλήθεια από πλείστες άλλες περιπτώσεις γυναικών και μητέρων που μπορεί να κακοποιούνται πίσω από την πόρτα ενός διαμερίσματος οι ίδιες ή τα παιδιά τους ; Η λέξη φόβος ειδικά για τις γυναίκες αυτές αποκτά το απόλυτο νόημά της.
Τι μπορούμε να φανταστούμε για όλο αυτό το απρόσωπο σύστημα που , όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, χορήγησε «panic button» σε μια εν ενεργεία αστυνομικό; Επαναλαμβάνουμε σε μια εν ενεργεία αστυνομικό.
Από εκεί και πέρα στην υπόθεση αυτή αβίαστα προκύπτουν και άλλα ερωτήματα. Πως αλήθεια ενήργησε ο Φρούραχος της Βουλής, αλλά ακόμα και ο Αρχηγός της Ελληνικής αστυνομίας όταν περιήλθε σε γνώση τους η καταγγελία μιας αστυνομικού προς τον επίσης αστυνομικό σύζυγό της, που μάλιστα κατείχε και μια θέση ευθύνης εντός του ελληνικού κοινοβουλίου. Πόσοι σκέφτηκαν να ανοίξουν τον φάκελο του συγκεκριμένου ανθρώπου που είχε την εντολή να διαφυλάττει το νόμο και την τάξη και να διερευνήσουν περισσότερο την υπόθεση ; Εκ του αποτελέσματος φαίνεται κανείς . Με ποιον τρόπο αλήθεια θα προστατεύονταν από αυτόν τον αστυνομικό σημαίνοντα πρόσωπα του πολιτικού βίου της χώρας αν ο συγκεκριμένος διαταραγμένος άνθρωπος , ο οποίος προέβη σε αυτές τις ανήκουστες πράξεις στα ίδια του τα παιδία, αποφάσιζε να λειτουργήσει ως «ράμπο» μέσα στη Βουλή; Μιας και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι τον φάκελο του συγκεκριμένου αστυνομικού συνόδευαν παρατηρήσεις για βίαιη συμπεριφορά πολλά χρόνια πριν . Τί αλήθεια θα συζητούσαμε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Η υπόθεση αυτή λοιπόν εγείρει πολλά ερωτήματα που αγγίζουν και την φυσική ηγεσία της Αστυνομίας.
Πέρα όμως από τα ερωτήματα που συνοδεύουν τη στάση των φυσικών ηγητόρων της αστυνομίας καλό θα ήταν να αναρωτηθούμε τι συνέβαινε και με τα πολιτικά πρόσωπα . Ας πούμε: Τί μπορεί να γνώριζε ο Πρόεδρος της Βουλής για αυτή την ιστορία ; Από ποιόν ενημερώθηκε και πότε; Γνώριζε για την πρώτη καταγγελία της συζύγου του αστυνομικού, έστω κι αν αυτή η καταγγελία αποσύρθηκε; Τα ίδια ερωτήματα συνοδεύουν προφανώς και την πολιτική ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας. Το να απαντηθούν δεν είναι μόνο μια πράξη σεβασμού προς το ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά και μια πράξη σεβασμού προς την ίδια την έννοια της Δημοκρατίας σε αυτό τον τόπο.
