Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Ψήφισα για πρώτη- και με τη βοήθεια του Θεού, για τελευταία – φορά με επιστολική ψήφο. Ε, λοιπόν, αυτό το ‘’καινούργιο κοσκινάκι’’ της Κεραμέως μοιάζει σε μεγάλο βαθμό με το var στο ποδόσφαιρο ή το instant replay στο μπάσκετ.
Η διαφορά αυτής της νέας ‘’μεθοδολογίας’’ είναι ότι με αυτήν ‘’ανά χείρας’’ μπορείς άνετα να ‘’χορέψεις στο ταψί’’ την πολύφερνη και πολύπαθη λαϊκή βούληση, ώσπου να τη φέρεις στα νερά σου. Δε λέω ότι το κάνουν, κάθε άλλο. Απλώς, ‘’σκέφτομαι μεγαλοφώνως’’ τι θα σκεφτόταν κακεντρεχής συμπολίτης μας. Σκοτώνει τη μαγεία της εκλογικής διαδικασίας αυτό το καινούριο κολπο και συν τοις άλλοις, σου λέει κι ένας υποθετικός συμπολίτης μας, τίγκα στην καχυποψία, θα αντέξει ένας κλειστός φάκελος, κλειστός, από την τραπεζαρία ενός εκάστου, ως την κάλπη; Έχει κι αυτός- ο καχύποπτος- τα δίκια του.
Τώρα θα μου πείτε: Αφού μεταφέρεις κι εσύ μια τέτοια ανησυχία, τι το’ θελες να ψηφίσεις με επιστολική ψήφο; Να σας πω. Την ημέρα των εκλογών ένα ευλογημένο περιστατικό θα με κρατήσει αρκετά μακριά από τον τόπο πάγιας άσκησης του εκλογικού μου δικαιώματος κι έτσι… Εύχομαι κι ελπίζω ωστόσο να μην χρειαστεί να το κάνω ξανά. Εύχομαι κι ελπίζω οι προσεχείς εκλογικές αναμετρήσεις να με βρούν κοντά στον τόπο άσκησης του εκλογικού μου δικαιώματος, μια κι έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου, πως όσο τα μυαλά μου, είναι στη θέση τους, δεν θα χαρίσω σε κανέναν άλλον το μόνο όπλο που έχω σαν πολίτης. Εγώ όμως δεν είμαι ο κανόνας, αλλά η εξαίρεση.
Η επιστολική ψήφος δεν αποτρέπει ούτε τον τεμπέλη να μην πάει στην κάλπη, ούτε απαντά σε κάποιον που για χίλιους δικούς του λόγους, σιχαίνεται το πολιτικό σύστημα. Αντιθέτως, λένε κάποιοι πως, επιτρέπει στον έχοντα το πάνω χέρι, να ‘’ανακατώσει’’ την τράπουλα, κατά πως τον βολεύει. Οπότε… να ο λάκκος στη φάβα. Έτσι λένε… Μακριά από μένα η καχυποψία, είναι όμως ανίκητα τα αναπάντητα ερωτήματα. Ασχέτως αν η άποψη μου, σταθερά κι αμετακίνητα είναι πως η συμμετοχή μας είναι το κλειδί όλων των εξελίξεων.
