Του Γιάννη Κορωναίου
Στο περιθώριο των όσων συμβαίνουν γύρω από το σκάνδαλο Novartis και την άρση του καθεστώτος της προστασίας για τους μάρτυρες “Αικ. Κελέκη” και “Μαξιμο Σαράφη”, υπάρχουν κάποια δεδομένα που αφορούν αυτή καθεαυτή την υπόθεση ως μια έκνομη δραστηριότητα μιας πολυεθνικής εταιρείας που ζημίωσε το ελληνικό κράτος και τους πολίτες του. Κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, ούτε από την εταιρεία, ούτε από τους πανηγυρίζοντες σήμερα κυβερνητικούς παράγοντες, ούτε βέβαια από τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης που διερευνούν την υπόθεση. Όλα αυτά θεωρητικά, βέβαια, καθώς οι μέχρι τώρα ενέργειες, με τελευταίο επεισόδιο την αποκάλυψη των προστατευόμενων μαρτύρων, δείχνουν πως επιθυμία όλων των παραπάνω είναι η ιστορία Novartis να παραμείνει στον αφρό μόνο στο πολιτικό φαίνεσθαι, το “χρήσιμο” για τον Γεωργιάδη, τον Λοβέρδο και τους λοιπούς που αφορά στο “ποιοι ήταν οι εντολείς των δυο προστατευόμενων μαρτύρων”, και όχι στην ουσία της.
Η ουσία του σκανδάλου, λοιπόν, αφορά στις πρακτικές της Novartis στη χώρα μας, ανάμεσα τους τον χρηματισμό γιατρών και αξιωματούχων, προκειμένου να εξασφαλίσει την προνομιακή μεταχείριση των σκευασμάτων της.
Με τα όσα έπραξε στην Ελλάδα η Novartis, βάσει και των όσων κατέθεσαν οι προστατευόμενοι μάρτυρες στο FBI, οι αμερικανικές δικαστικές αρχές αποφάνθηκαν πως είναι ένοχη για αθέμιτες πρακτικές ανταγωνισμού σε χώρα εκτός ΗΠΑ, σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό νόμο FCPA, την καταδίκασαν και της επέβαλλαν πρόστιμο 345 εκατ. δολάρια, τα 310 εκ των οποίων μόνο για την περίπτωση της Ελλάδας.
Αγωγή Πλεύρη για το “θεαθήναι”
Κι εδώ; Όπως συνομολογούν άνθρωποι του νομικού κόσμου, δόθηκε μεγαλύτερη έμφαση στο “πολιτικό ξεμάλλιασμα” και λιγότερη, πιθανώς τεχνηέντως, στο σκέλος της Δικαιοσύνης. Αποτέλεσμα να φτάσουμε στον Ιούνιο του 2022 για να κατατεθεί αγωγή του ελληνικού δημοσίου κατά της Novartis. “Είμαστε ξεκάθαροι ότι θα εφαρμοστούν όλες οι κυρώσεις κατά της εταιρείας Novartis για τις παράνομες πρακτικές της” έλεγε ο τότε υπουργός Υγείας Θ. Πλεύρης, ενημερώνοντας για την πρωτοβουλία συμπληρώνοντας πως αφορά στην ηθική βλάβη που το Δημόσιο έχει υποστεί από τις πράξεις που η ίδια η εταιρεία έχει ομολογήσει στις ΗΠΑ. Μάλιστα διευκρινιζόταν πως “το ελληνικό Δημόσιο επιφυλάσσεται με νεώτερη αγωγή να διεκδικήσει την οποιαδήποτε ζημία έχει υποστεί”.
Δυόμιση χρόνια μετά κανείς δεν γνωρίζει σε ποιο στάδιο βρίσκεται η αγωγή, αν έχει γίνει η συμπληρωματική και αν συνεχίζεται η προσπάθεια εξεύρεσης επιβαρυντικών στοιχείων για την εταιρεία. Κακά τα ψέματα, όμως, από τη στιγμή που η αγωγή περιορίζεται στον χρηματισμό γιατρών από την εταιρεία και όχι σε ό,τι αφορά στο σύνολο των αθέμιτων πρακτικών όπως την προσπάθεια επιρεασμού αξιωματούχων, στις υπερτιμολογήσεις των σκευασμάτων και στα στοιχεία που έχουν προκύψει από την έρευνα του FBI, η δικογραφία έχει εξαρχής κενά και ελλείψεις. Παράλληλα χάθηκε πολύτιμος χρόνος και πλέον κανείς, ούτε ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης που πιστεύει στην πραγματική δυνατότητα του δικαστικού συστήματος να απονέμει Δικαιοσύνη στη χώρα μας, δεν ευελπιστεί πως ο πολυεθνικός κολοσσός θα αποζημιώσει το κράτος για τη βλάβη που του προκάλεσε.
“Χάθηκε το δικαίωμα διεκδικήσεων – Αποπροσανατολίστηκε η Δικαιοσύνη”
“Χάθηκε πολύτιμος χρόνος Υπάρχει μεγάλη διαφορά πως λειτούργησε η αμερικανική Δικαιοσύνη και πως η ελληνική. Εκεί υπήρξε ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης, εμείς σε βάθος χρόνου αναλωθήκαμε στον καμβά τον δικαστικό και τον καβγά τον πολιτικό!” σημειώνει ο γνωστός ποινικολόγος και αντιπρόεδρος του ΔΣΑ Θ. Μαντάς σε συνομιλία με τον υπογράφοντα. Και διευκρινίζει: “Κινηθήκαμε στο περίγραμμα του σκανδάλου και όχι στην ουσία. Πρακτικό αποτέλεσμα να παρέλθει το χρονικό διάστημα και να αποστερηθούμε το δικαίωμα να διερευνήσουμε την ύπαρξη στην ουσία του σκανδάλου και να στοιχειοθετηθούν διεκδικήσεις του ελληνικού δημοσίου. Δυστυχώς, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αποπροσανατολισμού του συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης” καταλήγει.
