Του Ανδρέα Βορύλλα , Βουλευτή Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών
H εποχή μας είναι μια εποχή συνεχών αλλαγών και μετασχηματισμών σε το γεωπολιτικό πεδίο. Σε αυτή την εποχή που οι μεγάλες δυνάμεις αναδιατάσσουν την σφαίρα επιρροής τους και τις γεωοικονομικές τους βλέψεις η Νοτιοανατολική Μεσόγειος παραμένει πάντοτε μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή. Σε αυτή την περιοχή η Ελλάδα διαδραματίζει πάντα ένα πρωταγωνιστικό ρόλο ως μια δημοκρατική χώρα , η οποία μπορεί να εγγυηθεί την σταθερότητα σε μια ταραγμένη γειτονιά.
Για να επιτευχθεί αυτή η σταθερότητα όμως χρειάζεται η Ελλάδα να σχηματοποιήσει ενεργότερες συνεργασίες με ισχυρές δυνάμεις της περιοχής όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος.
Αυτό μέχρι ένα σημαντικό βαθμό το έχουν καταφέρει οι ελληνικές κυβερνήσεις μέχρι σήμερα και μοιάζει η εξέλιξη αυτή να αποτελεί μια βασική προϋπόθεση, ώστε να διασφαλιστούν με αυτό τον τρόπο και τα εθνικά μας συμφέροντα, τα οποία όλο και περισσότερο εξαρτώνται από την δυνατότητα της Ελλάδας να μπορέσει να εκμεταλλευθεί τον ορυκτό της πλούτο , αλλά και να πραγματοποιήσει σημαντικά έργα , όπως αυτό της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.
Το συγκεκριμένο έργο μπορεί βέβαια να αποτελέσει πηγή έντασης ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία , εκείνο όμως που αξίζει να επισημανθεί και να γίνει σαφές και στην πολιτική ηγεσία του τόπου , που διαχειρίζεται την εξωτερική πολιτική της χώρας , είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνη της στο έργο αυτό. Ήδη το Ισραήλ έχει εκφράσει την αμέριστη στήριξή του στην πόντιση του καλωδίου και την ΄ίδια στιγμή η αμερικανική εταιρεία Chevron αναλαμβάνει το κομμάτι της τεχνικής διεκπεραίωσής του .
Υπό αυτές τι συνθήκες λοιπόν η χώρα μας θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες στα σημεία του ζωτικού θαλάσσιου οικονομικού της χώρου με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Το γεγονός μάλιστα ότι και ο αραβικός κόσμος όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία , η Αίγυπτος με την οποία έχουμε υπογράψει και την σχετική συμφωνία για την οικονομική ζώνη, η Ιορδανία , θέλουν σταθερότητα στην περιοχή και στέκονται απέναντι στις κραυγές του νέο οθωμανικού αναθεωρητισμού είναι μια συνθήκη που μπορεί να δώσει και άλλο αέρα στα πανιά της εξωτερικής μας πολιτικής για να συνεχίσει να βαδίσει στον δρόμο του σεβασμού του διεθνούς δικαίου , αλλά ταυτόχρονα να πραγματοποιήσει και συμφωνίες που θα μεγαλώσουν την Ελλάδα οικονομικά, εκμεταλλευόμενη τον πλούτο της περιοχής που βρίσκεται στην δικαιοδοσία της.
Για να επιτευχθούν όμως τα παραπάνω χρειάζεται αποφασιστικότητα και πολιτική πυγμή. Χρειάζεται προσήλωση σε έναν εθνικό στόχο. Εδώ και χρόνια στη ΝΙΚΗ τονίζουμε την ανάγκη να εκμεταλλευθούμε τον πλούτο της χώρας μας και να προχωρήσουμε ακόμα πιο γρήγορα σε διμερείς συμφωνίες και συμπράξεις , οι οποίες θα λειτουργήσουν ευεργετικά και ως προς την ταχύτητα εκτέλεσης των έργων , αλλά και διαφύλαξης των διακρατικών και πολυμερών αυτών επενδύσεων στον οικονομικό ζωτικό χώρο της Ελλάδας. Ο ρόλος λοιπόν του Ισραήλ , των ΗΠΑ , της Γαλλίας , της Αιγύπτου, του υπόλοιπου αραβικού κόσμου, στην διαμόρφωση της πολυπαραγοντικής αυτής εξίσωσης αμοιβαίων συμφερόντων στην περιοχή μας θα πρέπει να είναι είναι η πρώτη μας προτεραιότητα.
Δεν υπάρχει χώρος και χρόνος λοιπόν για υποχωρήσεις και αναβολές. Οι καιροί προσφέρονται για βήματα μπροστά, βήματα που θα διαμορφώσουν εκείνες τις στρατηγικές που θα κάνουν την Ελλάδα να αναβαθμιστεί περισσότερο και στο επίπεδο της οικονομικής διπλωματίας, δια μέσο της ενέργειας και της εξόρυξης του ορυκτού μας πλούτου και ταυτόχρονα να θωρακίσει με την ασπίδα του αμοιβαίου οικονομικού οφέλους με ισχυρές χώρες και τα υπόλοιπα εθνικά της συμφέροντα και δίκαια.
