Tου Άλκη Φιτσόπουλου
Το μπάσκετ είναι το άθλημα των διαιτητών καθαρά. Στο ποδόσφαιρο
δεν είναι των διαιτητών. Είναι του VARista. Αυτός αποφασίζει για την
ζωή και τον… θάνατο μιας φάσης. Υπάρχει τεράστια διαφορά εξουσιών
από το ένα άθλημα στο άλλο.
Στο χτεσινό ματς Παναθηναϊκός Εφές 87-83 υπήρξαν διαμαρτυρίες κι
από τις δυο πλευρές. Ποιος εκ των δυο είχε δίκαιο; Ο καθένας ερμηνεύει
όπως τον βολεύει την κάθε φάση. Οι τρεις διαιτητές πρέπει να
αποφασίσουν άμεσα με βάση το… δυναμόμετρο μιας φάση. Που
δυναμόμετρο, φυσικά, δεν υπάρχει στο μπάσκετ. Μήπως, όμως, ήρθε η
ώρα να γίνει κάτι ανάλογο με το VAR στο ποδόσφαιρο;
Βεβαίως οι προπονητές έχουν το δικαίωμα του Challenge, αλλά όταν
γίνονται 40 επαφές στο λεπτό, τι να σου κάνει το ένα Challenge; Η
τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ και ιδιαίτερα με την τεχνητή
νοημοσύνη θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα σύστημα δικαιοσύνης πιο
δίκαιο. Όταν η τεχνητή νοημοσύνη θα αντικαταστήσει τον δάσκαλο και
τον γιατρό, δεν θα μπορεί να διαιτητεύσει έναν αγώνα μπάσκετ;
Τέθηκε σ’ ένα από τα μπασκετικά φόρουμ σε εντελώς φιλολογικό
επίπεδο. Μπορεί να μην θέλουν, ακόμα, οι αφέντες του αθλήματος να
πάρουν την εξουσία από τους διαιτητές. Διότι μερικές φορές τους
χρειάζονται για να εξυπηρετήσουν άλλους σκοπούς, όχι μόνο
οικονομικούς.
Ωστόσο, υπάρχει και μία άλλη παράμετρος που προς το παρόν φρενάρει
την όποια κουβέντα για VAR τεχνητής νοημοσύνης στο μπάσκετ. Αν όλα
γίνονται τέλεια, αν το ανθρώπινο ή επιτηδευμένος λάθος εκλείψει από το
μπάσκετ, οι φίλαθλοι του μπάσκετ κυρίως μπορεί να πάθουν…
κατάθλιψη, μυημένοι καθώς είναι πως πίσω από κάθε διαιτητική
απόφαση, κάτι υποκρύπτεται.
