Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων σ΄αυτή τη χώρα. Από τη
μία , οι κοινοί θνητοί , οι οποίοι ξυπνούν χαράματα ,
δουλεύουν σαν τα μουλάρια , και αγωνίζονται μία ζωή για
να αποκτήσουν ένα σπιτάκι , που θα το ξεπληρώσουν
μέχρι να βγουν στη σύνταξη – αν προλάβουν. Και από την
άλλη, οι «ευλογημένοι», οι «πεφωτισμένοι», οι εκλεκτοί
του σύμπαντος , που δεν χρειάζεται να ανησυχούν για
τέτοιες ταπεινές έγνοιες, γιατί έχουν ανακαλύψει το
απόλυτο cheat code της ζωής.
Παράδειγμα προς μίμηση αποτελεί κυβερνητικός
αξιωματούχος, ο οποίος, αφού πέρασε εννέα χαρωπά(και
όπως φαίνεται αρκούντως προσοδοφόρα) χρόνια σε Δήμο
στα Νότια Προάστια, συνειδητοποίησε ότι η
υπερπολυτελής διώροφη μεζονέτα δεν μπορούσε να
χωρέσει πλέον το μεγαλείο του. Γιατί να στριμώχνεται έτσι
ο άνθρωπος ? Αγόρασε λοιπόν ένα ταπεινό τριώροφο
παλατάκι με ένα οικοπεδάκι πάλι στα Νότια Προάστια.
Μικρή λεπτομέρεια : Ο εν λόγω κύριος διαθέτει ήδη πάνω
από 20 ακίνητα. Και το εύλογο ερώτημα που προκύπτει
είναι : Πως γίνεται κάποιος που έχει υπηρετήσει
αποκλειστικά και μόνο σε δημόσιες θέσεις να χτίζει real
estate success story ? Και κάπως έτσι, σε μια χώρα όπου
οι πολίτες μετρούν τα κέρματα στο πορτοφόλι τους για να
πληρώσουν το ενοίκιό τους, κάποιοι άλλοι αγοράζουν
ακίνητα σαν να ψωνίζουν στο super-market της γειτονιάς
τους. Και μετά απορούμε γιατί κανείς δεν εμπιστεύεται το
πολιτικό σύστημα …
Ο εν λόγω κύριος για να μην μπερδευόμαστε διετέλεσε
Δήμαρχος και έχασε πανηγυρικά στις τελευταίες εκλογές
αλλά δεν χάθηκε . Το σύστημα μετά από όσα έχει κάνει
του έδωσε και θέση Γραμματέα στην Κυβέρνηση, και εις
ανώτερα παιδί μου …
