Του Κώστα Παππά
Προβληματισμό προκαλεί η επέλαση του real estate της Τουρκίας σε Έβρο, νησιά του Αιγαίου και γενικώς στις παραμεθόριες περιοχές, καθώς οι Τούρκοι αγοραστές φέρεται να επενδύουν και «σε αμυντικά ευαίσθητα σημεία». Πληροφορίες από το ρεπορτάζ κάνουν λόγο για πογκρόμ αγοράς ακινήτων περίπου 1000 στον Έβρο και την νησιωτική Ελλάδα , από εταιρείες τουρκικών συμφερόντων. Το θέμα βέβαια έχει και πολιτικές διαστάσεις αν αναλογιστεί κανείς οτι εδώ και χρόνια κάτω από την μύτη της ελληνικής πολιτείας ,ανεξαρτήτων κυβέρνησης συμβαίνουν πράγματα που έχουν αντίκτυπο και σε ζητήματα που άπτονται και της εθνικής ασφάλειας μέχρι ένα σημείο. Αλήθεια η ΕΥΠ γνώριζε γι αυτές τις κινήσεις των Τούρκων και αν ενημέρωσε τους πολιτικούς προϊσταμένους της, γιατί δεν ελήφθη κάποια νομοθετική πρωτοβουλία που αθλ. έκοβε το βήχα στα γειτονικά συμφέροντα να αγοράζουν μέσω εταιρειών τους ελληνικά ακίνητα και γη;
Το θέμα έφεραν στο φως με ερώτησή τους στη Βουλή 11 Βουλευτές της ΝΔ προ ημερών με τον βουλευτή της ΝΔ, Ευριπίδη Στυλιανίδη, να τονίζει:
«Έχει καταγγελθεί από το δήμαρχο Αλεξανδρούπολης ο εποικισμός του βόρειου Έβρου από μουσουλμάνους, έχει καταγγελθεί από συμβολαιογράφους του ανατολικού Αιγαίου ένα κύμα επιθετικών αγορών στρατηγικών σημείων ακόμα σε αμυντικά ευαίσθητα σημεία της νησιωτικής και της χερσαίου Ελλάδος(…) μέχρι στη θέση της αρχής της έδρας». Χρειαζόταν το θέμα να λάβει διαστάσεις εντός του ελληνικού κοινοβουλίου με ερώτηση βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος για να κινηθεί κάποια διαδικασία; Με μεγάλος ενδιαφέρον αναμένεται όχι μόνο η απάντηση των Υπουργείων στην ερώτηση αυτή αλλά κυρίως η κατάλληλη νομοθετική πρωτοβουλία για να μην εντοπιστεί ξανά στο μέλλον μαζική αγορά ελληνικών ακινήτων από χώρες που είναι εχθρικές απέναντι στην Ελλάδα
Ωστόσο το θέμα πάει μακριά κάπου το 2011 όταν νόμος που ψηφίστηκε από την ελληνική βουλή τότε ανέφερε οτι είναι απόλυτα σύννομη η αγορά ακινήτων σε παραμεθόριες περιοχές από νομικά πρόσωπα με μόνη προϋπόθεση τον έλεγχο της έδρας των εταιρειών και όχι τον έλεγχο της ιθαγένειας ή της εθνικότητας των φυσικών προσώπων. Ποιος αλήθεια μπορεί να υπερψήφισε μια τέτοια ρύθμιση αφήνοντας βορά στις πονηρές τουρκικές οικονομικές και άλλες κινήσεις ευαίσθητες περιοχές της ελληνικής μεθορίου; Γιατί άραγε μπηκε ως μόνη προϋπόθεση η έδρα της εταιρείας κια καθόλου δεν μας ενδιέφερε η εθνικότητα των κεφαλαίων που αγόραζαν ελληνική γη; Παρόμοιες κινήσεις έγινα στο παρελθόν και από ρωσικά συμφέροντα στην περιοχή της Κρήτης.
«Δηλαδή δυο άτομα με ιθαγένεια τρίτης χώρας που δεν μπορούν χωρίς άδεια της αρμόδιας επιτροπής να αποκτήσουν ακίνητα στις περιοχές αυτές συνιστούν μια εταιρία με έδρα στην Ελλάδα ή σε άλλη χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης και προβαίνουν σε αγορά ακινήτου στο όνομα της εταιρίας», είπε ο Χρήστος Τερζίδης, συμβολαιογράφος Ροδόπης. «Η ελληνική πολιτεία θέσπισε ένα νόμο από το 2011, τον οποίο διατήρησε μέχρι σήμερα σε ισχύ και ο οποίος επιτρέπει αυτό να συμβεί, στο χέρι της πολιτείας είναι να επιλέξει κάτι άλλο εάν κρίνει ότι διακυβεύονται τα εθνικά συμφέροντα».
Στο “μάτι της ΕΥΠ οι αγοραπωλησίες
Στο «μικροσκόπιο» της ΕΥΠ βρίσκονται τουλάχιστον 100 αγοροπωλησίες που έχουν πραγματοποιηθεί σε παραμεθόριες περιοχές της Θράκης και στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, εκ των οποίων οι 20 με 30 είναι από Τούρκους επενδυτές.
Υπολογίζεται πως, οι Τούρκοι αγοράζουν ετησίως περίπου 1.000 ακίνητα στην Ελλάδα και ενώ υπολογίζεται πως 525 ήταν οι Τούρκοι κάτοχοι της Golden Visa (σ.σ. αποτελεί προϋπόθεση της αγοροπωλησίας) τελικά ο αριθμός των επενδυτών είναι 1.367.
