Οι δασμοί των ΗΠΑ είναι δεδομένα το μείζον θέμα για ολόκληρο τον πλανήτη και παρά τον πρόχειρο τρόπο με τον οποίο ο Ντόναλντ Τραμπ και το επιτελείο του επέλεξαν να υπολογίσουν και να καταρτίσουν τη λίστα των χωρών που όπως σημειώνει διαρκώς ο Πρόεδρος της χώρας τη «εκμεταλλεύονται και τη ληστεύουν» ακόμη δεν έχουμε δει και κυρίως δεν έχουμε έρθει άμεσα αντιμέτωποι με τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος.
Η Ευρώπη από την πλευρά της εδώ και καιρό φαίνεται να ανέμενε τις συγκεκριμένες εξελίξεις και είναι στα – λίγα η αλήθεια είναι – «υπέρ» της το γεγονός πως αυτή τη φορά φαίνεται να έχει «μετρήσει» σωστά τα όσα ο Ντόναλντ Τραμπ έλεγε δημόσια από τις προεκλογικές του ακόμη εκστρατείες. Η Ένωση αναμένεται με βάση τα όσα διαρρέονται τόσο από θεσμικούς όσο και Κυβερνητικούς κύκλους να ανακοινώσει μία σειρά δασμών με ένα σχέδιο όμως το οποίο όπως σημειώνουν θα είναι «κλιμακωτό και σε στάδια» και όχι «απάντηση για την απάντηση».
Στον πρώτο κομμάτι του ευρωπαϊκού σχεδίου για παράδειγμα δεν θα υπάρχουν όπως φαίνεται άμεσα ανακοινώσεις δασμών για τα αμερικανικά αυτοκίνητα αλλά ούτε και για το αμερικανικό αλκοόλ. Μπορεί όλο το τελευταίο διάστημα, από την περασμένη Πέμπτη τις ανακοινώσεις Τραμπ και την δική του «Ημέρα απελευθέρωσης», κύκλοι της Κομισιόν να υπογράμμιζαν πως η Ένωση είναι πολύ πιθανό να βάλει δασμούς στο αμερικανικό μπέρμπον καταφέρνοντας ένα πρώτο χτύπημα που η Ουάσιγκτον θα «ένιωθε» αλλά οι πιέσεις από την Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία τους σημαντικότερους εξαγωγείς του ευρωπαϊκού αλκοόλ στις ΗΠΑ φαίνεται πως έχουν βάλει το συγκεκριμένο μέτρο προς το παρόν στον «πάγο». Ο Τραμπ άλλωστε έχοντας επίγνωση του τρόπου με τον οποίο η Ευρώπη μπορεί να απαντήσει έχει ήδη φροντίσει να απειλήσει με δασμούς 200% σε αυτό ακριβώς το προϊόν.
Η στρατηγική της Ευρώπης όμως φαίνεται πως έχει οικοδομηθεί κλιμακωτά και δεν αναμένεται να μπει σε ρυθμούς «φουλ επίθεσης» – όχι τουλάχιστον ακόμη – και για έναν ακόμη λόγο. Στην Ένωση σήμερα επιθυμούν να έχουν στα χέρια τους μία απάντηση σε κάθε αμερικανικό μέτρο και να μην βρεθούν ξανά εκτεθειμένοι στις διαθέσεις της Ουάσιγκτον καθώς υπάρχει πάντοτε στο τραπέζι – άσχετα εάν ακόμη ο Τραμπ δεν το επικαλείται – της προμήθειας με ενέργεια από τις ΗΠΑ.
Η Ευρώπη σήμερα θέλει να διατηρήσει μία στάση που θα έχει αντίμετρα αλλά όπως φαίνεται θέλει να αποφύγει – εάν αυτό τηρουμένων των συνθηκών είναι εφικτό – έναν ολοκληρωτικό εμπορικό και οικονομικό πόλεμο με την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Ο Τραμπ δεδομένα δεν θα αλλάξει για το επόμενο διάστημα το παραμικρό αναφορικά με τους δασμούς που έχει επιβάλλει και δεν είναι τυχαίο που δημόσια ανώτατα στελέχη της Κυβέρνησής του μιλούν για διαδικασία που «πρέπει να δουλέψει για να έχουμε εικόνα εάν είναι αποδοτική ή όχι». Για την Ευρώπη επίσης δεν πρέπει να θεωρείται ούτε αυτή την φορά μπροστά στη νέα κρίση και τον κίνδυνο το αμιγώς αρραγές μέτωπο. Οι Ιταλία, Ουγγαρία και Σλοβακία έχουν ξεκαθαρίσει πως δεν συμφωνούν με κάποια απάντηση στις ΗΠΑ και προκρίνουν το «πάμε με τα νερά του» ως επιλογή. Το μέτωπο μπορεί να παραμένει περιορισμένο αλλά σε έναν «οργανισμό» σε κρίση με πολλά ανοιχτά ζητήματα πολλές φορές αρκούν και λίγα «κύτταρα» για να επεκταθεί η «λοίμωξη».
Οι πιέσεις από το εσωτερικό των ΗΠΑ προς το παρόν δεν φαίνεται να απασχολούν τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, όχι τουλάχιστον περισσότερο από τη νίκη σε ένα τουρνουά γκολφ, κι’ αυτό δεν είναι για αρχή καλό μήνυμα προς όλους όσους βρίσκονται εκτός χώρας. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο πάντως πως ακόμη και η στάση αναμονής με τον Τραμπ που αρέσκεται σε συστήματα αιφνιδιασμού και σοκ θα έχει κόστος το οποίο δεν είναι ξεκάθαρο ακόμη πως και πόσο θα μας επηρεάσει. Το εάν τελικά το σχέδιο απάντησης της Ευρώπης στις ΗΠΑ είναι αποδοτικό θα φανεί από το αποτέλεσμα με την άλλη άκρη του Ατλαντικού να μοιάζει σήμερα ανυποχώρητη ακόμη και μπροστά στις προτάσεις του Ίλον Μασκ ο οποίος ζήτησε τη δημιουργία μίας ζώνης «μηδενικών δασμών» ανάμεσα στις δύο αγορές.
