Του Κώστα Παππά
Στην πολιτική ατζέντα της Βρετανίας μετά την σφοδρή κριτική του Έλον Μασκ επέστρεψε μετά από μια δεκαετία ένα σκάνδαλο σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από συμμορίες , που διακινούσαν και βίαζαν νεαρά λευκά κορίτσια.
Στενός σύμμαχος του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο Μασκ έφθασε στο σημείο να ζητήσει να μπει φυλακή ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ λόγω της αποτυχίας του, όπως λέει, όταν ήταν επικεφαλής εισαγγελέας της χώρας να διαχειριστεί το σκάνδαλο αυτό, που αφορά στην κακοποίηση 1.400 παιδιών από το 1997 μέχρι και το 2013 στο Ρόδεραμ, στην ευρύτερη περιοχή του Μάντσεστερ της βόρειας Αγγλίας.
Μάλιστα ο Μασκ κατηγορεί τον Στάρμερ ως «συνένοχο στον βιασμό της Βρετανίας», όπως είπε, ενώ κάλεσε τους χρήστες της πλατφόρμας του, Χ, να ψηφίσουν σε γκάλοπ αν συμφωνούν για μία παρέμβαση των ΗΠΑ προκειμένου να πέσει η «τυραννική» κυβέρνηση των Εργατικών στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Σε αυτό τον κόσμο λοιπόν που φαίνεται να μην πληρώνει κανείς σε μια χώρα όπως η Μεγάλη Βρετανία και όχι μια τριτοκοσμική χώρα, για τον βιασμό εκατοντάδων παιδιών που κάποιοι υψηλά ή λιγότερο υψηλά ιστάμενοι τα έβαζαν να ικανοποιούν τις άρρωστες ορέξεις τους δεν μπορεί να μην σκεφτεί κάποιος την οδύσσεια χιλιάδων ασυνόδευτων προσφυγόπουλων που στο δρόμο της φυγής πέρασαν ασφαλώς και από την Ελλάδα ως βασική πύλη υποδοχής μεταναστών. Για πολλά από αυτά τα παιδία διεθνείς οργανισμοί όπως το παρατηρητήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναφέρονται σε βιασμούς που υπέστησαν σε διάφορες χώρες στην Ευρώπη από “ανθρώπους” που είχαν πάντα την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Ποιος γνωρίζει ποια είναι η τύχη τουλάχιστον 18,292 προσφυγόπουλων στην Ευρώπη μόνο τη διετία 2018-2020 σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Europol; Πόσα από αυτά “χάθηκαν” στην Ελλάδα ή σε άλλες χώρες της Ευρώπης και ποια είναι η τύχη τους σήμερα; Ερωτήματα το ίδιο σημαντικά με αυτά που ανέδειξε η τοποθέτηση Μασκ για τη Βρετανία.
Στην Ελλάδα μην ξεχνάμε τις υποθέσεις βιασμού ανηλίκων που ήρθαν πριν από λίγα χρόνια στη δημοσιότητα από “κυρίους” του καλλιτεχνικού κόσμου υπεράνω επίσης κάθε υποψίας που αναλάμβαναν και θέσεις ταγών του πολιτισμού. Κάποιοι τέτοιοι ταγοί από διάφορους χώρους στη Βρετανία αυτή τη φορά μένουν στη σκιά σκληρών σεξουαλικών εγκλημάτων με θύματα παιδιά που πέφτουν στα δίχτυα του trafficking ή πολλά από αυτά υπήρχαν στις χαμένες λίστες των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων και απλώς κατέληξαν σε μια από τις πολλές Μέκκες του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού.
Ακόμα και εδώ όμως η υποκρισία περισσεύει και μας ενδιαφέρει πολύ περισσότερο το ποσό κομψός είναι ο Έλον Μασκ στις εκφράσεις του και όχι το ίδιο το γεγονός. Άλλωστε από τέτοιου είδους υποκρισία ο “πολιτισμένος κόσμος” είναι τόσο γεμάτος που θα μπορούσε να ξεκινήσει και τις εξαγωγές.
