Της Βάνας Κουτρουλού
Οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές στο αεροδρόμιο της Σαναά και στο λιμάνι της Χοντέιντα στοχεύουν να αποκόψουν την πρόσβαση των Χούθι στα ιρανικά όπλα, αποδεικνύοντας ότι η απόσταση δεν αποτελεί εμπόδιο. Όμως, παρά τον στενό συντονισμό με τις ΗΠΑ, τα χτυπήματα δεν θα αποτρέψουν τους Χούθι και δεν θα τερματίσουν τον πόλεμο φθοράς. Ενάντια σε μια εξτρεμιστική οργάνωση που βρίσκεται σε απόσταση 2.000 χιλιομέτρων, η αποτροπή δεν επιτυγχάνεται απλώς με την καταστροφή ενός αεροδρομίου.
Αυτό ήταν αναμφισβήτητα το πιο επιθετικό και φιλόδοξο χτύπημα, αλλά η εκστρατεία στην περιοχή απέχει πολύ από το να τελειώσει. Το Ισραήλ θα πρέπει να επιδείξει την ικανότητα να πραγματοποιεί συνεχείς επιθέσεις με αυξανόμενη ένταση, καθώς οι Χούθι έχουν ήδη δηλώσει την πρόθεσή τους να συνεχίσουν επίσης να χτυπούν.
Την τελευταία εβδομάδα, εκτοξεύουν καθημερινά πυραύλους και drone εναντίον του κεντρικού Ισραήλ, ενεργοποιώντας συναγερμούς στη μέση της νύχτας και στέλνοντας τους πολίτες στα καταφύγια. Κάποιοι πύραυλοι δεν αναχαιτίστηκαν από την ισραηλινή αεράμυνα, προκαλώντας καταστροφές σε ένα σχολείο στο Ραμάτ Εφάλ και στη Τζάφα.
Η στρατηγική του Ισραήλ περιλαμβάνει την επιβολή ναυτικού και εναέριου αποκλεισμού στην Υεμένη για να αποκόψει τις οδούς του λαθρεμπορίου από το Ιράν. Οι Χούθι εξακολουθούν να έχουν δυνατότητες παραγωγής πυραύλων, αν και πολύ κατώτερες από τα πρότυπα του Ισραήλ. Και μπορούν να συνεχίσουν με καθημερινές επιθέσεις.
Ενώ ο στόχος εξάλειψης της ηγεσίας των Χούθι είναι ένα ζήτημα που απαιτεί υψηλές επιχειρησιακές δυνατότητες. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να εντοπιστεί η ηγεσία της Χαμάς στη Γάζα, μόλις δύο ώρες από το πρωθυπουργικό γραφείο στο Τελ Αβίβ. Και στα βόρεια σύνορα, γινόταν συστηματική συλλογή πληροφοριών από τις μυστικές υπηρεσίες για να πληγεί η ηγεσία της Χεζμπολάχ. Η εξουδετέρωση ικανών τρομοκρατών και του ηγέτη τους, του Αμπντούλ Μαλίκ αλ-Χούθι, που κρύβονται σε μία μακρινή, χαοτική χώρα δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Το Ισραήλ θα πρέπει να κάνει περισσότερα από το να πραγματοποιεί περιστασιακές αεροπορικές επιδρομές. Αντιμετωπίζει έναν αποφασισμένο εχθρό. Όπως και στο Αφγανιστάν, το ορεινό έδαφος της Υεμένης αποτελεί πολύτιμο πλεονέκτημα για τους αντάρτες Χούθι, που αντιμετωπίζουν αεροπορικές επιθέσεις. Και με τα χρόνια, έχουν μάθει πώς να προσαρμόζονται στις εναέριες εκστρατείες.
Σε αντίθεση με τον Λίβανο ή τη Γάζα, η Υεμένη εκτείνεται σε μια τεράστια περιοχή και το Ισραήλ δεν έχει προηγούμενη εμπειρία με παρατεταμένες επιχειρήσεις στον Κόλπο που περιλαμβάνουν μεγάλους χρόνους πτήσεων και άγνωστο έδαφος.
Και ξαφνικά οι Χούθι «μπροστάρηδες» της αντίστασης
Μια φτωχή φυλή της ερήμου που σχεδόν κανείς δεν είχε ακούσει πριν από 15 χρόνια, οι Χούθι απολαμβάνουν τώρα πρωτοφανή δημοτικότητα σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο ως η εμπροσθοφυλακή του αγώνα κατά του Ισραήλ.
Εκτός από τις επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ, η φιλο-ιρανική οργάνωση έχει ακόμη πραγματοποιήσει επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε περίπου 100 εμπορικά πλοία που επιχείρησαν να διαπλεύσουν την Ερυθρά Θάλασσα, αναγκάζοντας πολλές μεταφορικές εταιρείες να αποφύγουν τη βασική πλωτή οδό και παρεμποδίζοντας την παγκόσμια ναυτιλία. Οι επιθέσεις αναβαθμίζουν επίσης τους Χούθι εντός του ιρανικού άξονα και του ευρύτερου μουσουλμανικού κόσμου, ενώ Χεζμπολάχ και Χαμάς έχουν αποδεκατιστεί, το καθεστώς Άσαντ έχει ανατραπεί και οι Ιρανοί διστάζουν να απαντήσουν.
Στο εσωτερικό, αυτή η δημοτικότητα εξασφαλίζει κοινωνική συνοχή, σε μία χώρα που αντιμετωπίζει την μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο, με το 80% του πληθυσμού να βασίζεται στην βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών και σχεδόν τα μισά παιδιά κάτω των πέντε ετών να είναι σοβαρά υποσιτισμένα. Κανείς δεν θα προβληματιστεί με μία οικονομία που βρίσκεται σε περίοδο πολέμου.
Σε αντίθεση με άλλους συμμάχους, οι Χούθι δεν βασίζονται αποκλειστικά στο Ιράν για χρήματα, αλλά αντλούν κεφάλαια από φόρους και δίκτυα λαθρεμπορίου. Λαμβάνουν αποφάσεις ανεξάρτητα από το Ιράν και τους Φρουρούς της Επανάστασης. Στον απόηχο της αποδυνάμωσης Χαμάς, Χεζμπολάχ και Άσαντ, οι Χούθι της Υεμένης γίνονται πιο επιθετικοί και φαίνεται ότι εξελίσσονται στην πιο επίφοβη συνιστώσα στην ισορροπία των δυνάμεων εντός του «άξονα της αντίστασης», που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την Ισλαμική Επανάσταση και το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Τώρα, το Ισραήλ, το Ιράν και η Σαναά περιμένουν την ορκωμοσία του νέου Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Είναι πιθανό ήδη η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ να μελετά τους χάρτες του Κόλπου, σχεδιάζοντας μια σοβαρή επίθεση κατά των Χούτι με ένα ισχυρό μήνυμα προς το Ιράν και ανοιχτή υποστήριξη στο Ισραήλ.
